Werktuigbouwkunde of werktuigkunde is een technische studie waarin het ontwerpen van dynamische objecten wordt bijgebracht. De werktuigbouwkunde wordt daarbij opgesplitst in een aantal deelgebieden. Deze zijn: machinebouw, scheepsbouw, offshore, olie- en gaswinning, onderzoek en toepassing, energie- en aandrijftechniek en staal- en constructiebouw. In de werktuigbouwkunde worden in deze sectoren objecten ontworpen die handelingen moeten uitvoeren, zoals tillen, wegen, verplaatsen, druk opbouwen, analyseren, warmte wisselen, verbinden of verspanen. Ook de produceerbaarheid van de objecten behoort tot de werktuigbouwkunde.
Werktuigbouwkundige apparaten
Voorbeelden van werktuigbouwkundige toestellen en opstellingen zijn:
Aandrijftechniek : zoals de benzinemotor, dieselmotor, elektromotor, stoommachine, gasturbine en stoomturbine
Constructies : brug, hijskraan, kapspant
Machinebouw : bijvoorbeeld de palletiseermachine, robot
Geregelde systemen : zoals de hydrauliek (hydraulische pers), pneumatiek (pneumatische boor), pompen (vloeistof- en luchtpompen), robotica en schakelaar (elektrische en handbediende)
Verbindingsprincipes : bouten, klikken (snapverbinding), klinken, lassen, lijmen en perspassing
Thermodynamica: bijvoorbeeld warmtewisselaar(cv-installaties), WKK, koelinstallaties, ketel
Werktuigbouwkundige theorie
De theorie omtrent de werktuigbouw omvat onder andere:
- constructieprincipes
- constructieleer
- mechatronica
- overbrenging
- sterkteberekeningen
- stromingsleer
- tribologie
