Werktuigbouwkunde of werktuigkunde is een technische studie waarin het ontwerpen van dynamische objecten wordt bijgebracht. De werktuigbouwkunde wordt daarbij opgesplitst in een aantal deelgebieden, deze zijn: machinebouw, scheepsbouw, offshore, olie- en gaswinning, onderzoek en toepassing, energie- en aandrijftechniek, staal- en constructiebouw. In de werktuigbouwkunde worden in deze sectoren objecten ontworpen die handelingen moeten uitvoeren, zoals tillen, wegen, verplaatsen, druk opbouwen, analyseren, warmte wisselen, verbinden of verspanen. Ook de produceerbaarheid van de objecten behoort tot de werktuigbouwkunde.

Werktuigbouwkundige apparaten

Voorbeelden van werktuigbouwkundige toestellen en opstellingen zijn:

Aandrijftechniek : zoals de benzinemotor, dieselmotor, elektromotor, stoommachine, gasturbine, en stoomturbine
Constructies : brug, hijskraan, kapspant
Machinebouw : bijvoorbeeld de palletiseermachine, robot
Geregelde systemen : zoals de hydrauliek (hydraulische pers), pneumatiek (pneumatische boor), pompen (vloeistof- en luchtpompen), robotica en schakelaar (elektrische en handbediende)
Verbindingsprincipes : bouten, klikken (snapverbinding), Klinken, lassen, lijmen en perspassing
Thermodynamica: bijvoorbeeld warmtewisselaar(cv installaties), WKK, koelinstallaties, ketel

Werktuigbouwkundige theorie

De theorie omtrent de werktuigbouw omvat onder andere:

Constructieprincipes
Constructieleer
Mechatronica
Overbrenging
Sterkteberekeningen
Stromingsleer
Tribologie